Brak leczenia zespołu cieśni nadgarstka – do czego może doprowadzić?

Zespół cieśni nadgarstka to coraz bardziej powszechna przypadłość, która ma przewlekły, postępujący charakter. W grupie ryzyka znajdują się wszystkie osoby, które codziennie wykonują intensywne prace fizyczne, ręczne lub biurowe. Szczególnie niekorzystny wpływ ma częste operowanie narzędziami, korzystanie z komputera, szycie i montowanie, a także silne chwytanie kierownicy. Właśnie dlatego schorzenie to jest najbardziej powszechne wśród studentów, zawodowych kierowców lub pracowników biurowych. Na czym ono właściwie polega? 

Najprościej mówiąc, zespół cieśni nadgarstka obejmuje grupę czuciowych i ruchowych objawów, które nasilają się z biegiem czasu i mogą poważnie utrudnić codzienne funkcjonowanie. Wszystkie przykre dolegliwości powstają na skutek naciągnięcia lub ucisku nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka. Jak rozpoznać ZCN? Do jakich problemów może prowadzić?

Zespół cieśni nadgarstka – objawy

Pierwsze objawy zespołu cieśni nadgarstka mają przejściowy charakter. Najczęściej pacjenci skarżą się na mrowienie, drętwienie, obrzęk i sztywność palców lub ręki. Ból, który pojawia się nieco później, może promieniować aż do ramienia, a nawet barku. Wszystkie te dolegliwości zwykle nasilają się podczas snu, skutecznie budząc pacjenta. Prowokować je mogą również inne czynności, takie jak:

  • wielokrotne zginanie i prostowanie nadgarstka;
  • trzymanie go w jednej pozycji przez dłuższy czas, na przykład podczas prowadzenia samochodu, czytania książki lub dłuższej rozmowy telefonicznej. 

Na zespół cieśni nadgarstka wskazywać mogą również zaburzenia ruchowe, mniejsza sprawność rąk i osłabienie czucia w opuszkach palców. W takich przypadkach chorzy zaczynają mieć problemy z ukończeniem wszystkich zadań, które wymagają precyzji. W późniejszym stadium nie są też w stanie poprawnie chwytać okrągłych przedmiotów. 

Jak zdiagnozować zespół cieśni nadgarstka?

Natychmiast po wystąpieniu pierwszych niepokojących symptomów powinniśmy zgłosić się do specjalisty, który pomoże odkryć przyczynę problemów i stopień ich nasilenia. Największe znaczenie dla rozpoznania ma szczegółowy wywiad z pacjentem. Podczas konsultacji przeprowadzone zostaną również rekomendowane testy. Należą do nich między innymi test Tinela oraz test Phalena. Jeśli nietypowe wygięcie nadgarstka lub ostukiwanie wywołuje konkretne dolegliwości, istnieje spore prawdopodobieństwo, że cierpimy na zespół cieśni nadgarstka. Diagnoza wymagać może jednak przeprowadzenia dodatkowych badań. Najbardziej powszechne jest USG, a także ocena przewodnictwa nerwowego i elektromiogram, czyli EMG.

Zagrożenia związane z nieleczonym zespołem cieśni nadgarstka

Nieprzyjemne symptomy, takie jak mrowienie, drętwienie lub ból ręki, początkowo wywoływane są przeciążeniem pracą lub utrzymaniem niewłaściwej pozycji przez dłuższy czas. Zazwyczaj ustępują one natychmiast po zaprzestaniu wysiłku. Z czasem jednak stan pacjentów się pogarsza. Zaczynamy wówczas borykać się z kolejnymi dolegliwościami, które wywierają negatywny wpływ na codzienne funkcjonowanie. Objawy ZCN stają się coraz silniejsze, mogą pojawiać się przez całą dobę i pozostać z nami na stałe. 

Nieleczony zespół cieśni nadgarstka prowadzi do nieodwracalnego uszkodzenia nerwu pośrodkowego. Powikłań zdrowotnych nie da się wówczas pozbyć nawet wskutek długotrwałej terapii. Obawiać się powinniśmy nie tylko poważnych zaburzeń funkcji ręki. Osoby, które nie zdecydowały się na wczesne konsultacje ze specjalistą i rozpoczęcie leczenia są znacznie bardziej narażone na trwałe inwalidztwo. Bezpośrednio wpływa to zarówno na proste, codzienne czynności, jak też wykonywaną pracę. Pacjenci często muszą ograniczyć dotychczasową aktywność zawodową lub zupełnie z niej zrezygnować.

Co pomaga na zespół cieśni nadgarstka?

Leczenie zespołu cieśni nadgarstka zależy od indywidualnej sytuacji pacjenta. Jeśli stopień zaawansowania schorzenia jest niewielki, najlepiej zdecydować się na metody zachowawcze. Na czym to polega? Zwykle pierwszym krokiem jest unieruchomienie nadgarstka. Dużą pomocą okazuje się także fizykoterapia. Ulgę w przewlekłych, uporczywych dolegliwościach przyniosą nam natomiast odpowiednio dobrane leki, w tym niesterydowe leki przeciwzapalne, witamina B6 lub steroidy.

Na co jeszcze warto się zdecydować? Nie sposób przecenić roli odpoczynku. Czasami wystarczy regularnie robić sobie przerwy, innym razem jednak konieczne może być nieużywanie chorej ręki lub ograniczenie czynności, które wywołują przykre symptomy. Na zespół cieśni nadgarstka pomagają również specjalnie opracowane ćwiczenia. Przeszkadza Ci ciągłe mrowienie? Spróbuj kilka razy zacisnąć dłoń w pięść. A jeśli zmagasz się z bólem, możesz wypróbować chłodne okłady.

Zespół cieśni nadgarstka – kiedy konieczna jest operacja?

Metoda leczenia zależy między innymi od aktualnych wyników badań, stopnia zaawansowania schorzenia, jego przyczyn i nasilenia dolegliwości. We wczesnym stadium sugerowane jest zwykle leczenie zachowawcze. Jeśli jednak po upływie czterech tygodni nie przyniesie ono spodziewanych efektów, konieczna może się okazać operacja zespołu cieśni nadgarstka. W jakich jeszcze przypadkach należy się jej podjąć? Wskazaniem do zabiegu chirurgicznego są również niekorzystne wyniki badań, które wykazują między innymi wyraźną niedoczulicę. 

nadgarstek

Jaki specjalista zajmuje się zespołem cieśni nadgarstka?

Kiedy zaczyna nam doskwierać charakterystyczny ból, mrowienie lub drętwienie w okolicy nadgarstka, niezwłocznie powinniśmy zwrócić się po poradę do zaufanego specjalisty. Pomocne mogą się okazać konsultacje z lekarzem pierwszego kontaktu, który w razie potrzeby zleci dodatkowe badania i skieruje nas w odpowiednie miejsce. Diagnostyką i leczeniem zespołu cieśni nadgarstka w Jeleniej Górze z powodzeniem zajmuje się przede wszystkim ortopeda, neurolog lub chirurg z Centrum Medycznego Zabobrze. W przypadku jakichkolwiek problemów z wyborem specjalisty prosimy o kontakt z poradnią.